10 علامت عفونت دندان + بهترین روش درمان این عفونت
اگر عفونت دندان دارید، مراجعه به دندانپزشک در اسرع وقت برای جلوگیری از انتشار هر نوع عفونت به بافت های مجاور و سایر بخش های بدن بسیار بسیار مهم است. دندانپزشک احتمالاً یک آنتی بیوتیک برای کمک به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده عفونت شما تجویز می کند تا مانع از انتشار و گسترش عفونت شده و یا دندان را غصب کشی می کند. خوشخبتانه خبر خوب این است که اگر عفونت به موقع تشخیص داده شود به خوبی قابل درمان است. در این صفحه با علل، علائم و بهترین روش درمان این مشکل بیشتر آشنا شوید.
برای دسترسی سریع تر به محتوا، روی هر کدام از عناوین زیر کلیک کنید.
تعریف / علائم / علت عفونت دندان/ درمان / پیشگیری / سوالات رایج
عفونت دندان چیست؟
عفونت دندان یا (Tooth Infection) در واقع به معنای عفونی و آلوده شدن پالپ یا مغز دندان در اتاقک داخل تاج و ریشه دندان ها است. پالپ بافت نرمی حاوی عروق خونی و عصبی است و در حالت عادی توسط مینای دندان و تا حدی عاج که زیر مینا قرار دارد محافظت می شود. اگر این بخش مورد حمله باکتری های قرار بگیرد دچار عفونت شده و نیازمند مداخله فوری دندانپزشکی خواهد بود. (منبع)
علائم عفونت دندان چیست؟
عفونت در مغز یا همان پالپ دندان ممکن است علائم نهفته و آشکار زیادی داشته باشد. عفونت در مراحل اولیه نیز ممکن است علائم قابل توجهی داشته باشد اما زمانی که در حال پیشرفت است معمولا علائم عفونت دندان به این شکل ظاهر می شوند:
- درد ضربان دار دندان
- احساس درد هنگام غذا خوردن
- حساسیت دندان به سرما یا گرما
- حساسیت دندان به فشار
- احساس طعم تلخ در دهان
- بوی بد دهان
- متورم شدن غدد گردن
- تورم در لثه ها
- تورم در فک
- تب
اگر هر کدام از علائم عفونت دندان که لیست شده است را دارید حتما در اولین فرصت برای شروع درمان به یک دندانپزشک مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: چطور بوی بد دهان را درمان کنیم؟
چه عواملی باعث آلوده شدن پالپ می شود؟
هرچیزی که راه باکتری های به داخل مغز دندان که در ریشه دندان وجود دارد را باز کند می تواند باعث عفونت در پالپ شود. برخی از این عوامل عباتند از:
- پوسیدگی شدید دندان
- وارد شدن ضربه و تروما به دندان
- آبسه درمان نشده
- شکستگی دندان
- دندان قروچه
درمان عفونت پالپ دندان در ریشه چیست؟
درمان به برگشت پذیر یا غیرقابل برگشت بودن عفونت بستگی خواهد داشت. به عبارت دیگر، شیوه درمان به میزان پیشرفت عفونت بستگی دارد. ممکن است بیمار در مراحل اولیه به دندانپزشک مراجعه کرده باشد و ممکن است زمانی که عفونت گسترش یافته به ملاقات دندانپزشک برود. در هر دو مورد درمان متفاوت است.
درمان عفونت پالپ برگشت پذیر
اگر عفونت تازه آغاز شده باشد ممکن است با روش های خانگی بتوان مانع از گسترش عارضه شد. با درمان اولیه علائم درد و تورم از بین خواهد رفتت. اما اگر به دندان آسیب جدی وارد شده باشد( مثلا پوسیدگی یا شکستگی ایجاد شده باشد) برای درمان لازم است که دندان ترمیم شود تا از پالپ دندان مراقبت و محافظت شود.
درمان عفونت ریشه دندان برگشت ناپذیر
عفونت برگشت ناپذیر به این معنی است که آسیبی به عصب دندان وارد شده و دیگر قابل بازگشت نیست. اگر چنین شده باشد دندانپزشک باید دندان را عصب کشی کند و تمام عفونت و بافت های مرده را خارج کند. در غیر این صورت اگر عصب کشی انجام نشود دندان باید کشیده شود. در صورت عدم انجام عصب کشی ممکن است عفونت به بافت های دگیر سرایت کند و مشکلات بیشتری به بار بیاورد. همچنین برای از بین بردن کامل عفونت و پیشگیری از نفوذ آن به بخش های دیگر آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد.
بیشتر بخوانید: دندانپزشکی شبانه روزی
انواع آنتی بیوتیک برای عفونت دندان کدامند؟
داروهای کلاس پنی سیلین
داروهای نوع پنی سیلین انواع متداول آنتی بیوتیک ها برای عفونت های دندان هستند. این ها شامل پنی سیلین و آموکسی سیلین است. برخی دندانپزشکان ممکن است آموکسی سیلین را با اسید کلاوولانیک توصیه کنند ، زیرا این ترکیب ممکن است به از بین بردن باکتری های سرسخت تر کمک کند. دوز آموکسی سیلین برای عفونت دندان 500 میلی گرم در هر 8 ساعت یا 1000 میلی گرم هر 12 ساعت است.
با این حال، برخی از باکتری ها ممکن است در برابر این داروها مقاومت کنند ، بنابراین این داروها کمتر مثر هستند. در حقیقت ، بسیاری از پزشکان اکنون سایر آنتی بیوتیک ها را به عنوان اولین خط درمان خود انتخاب می کنند. همچنین برخی افراد به این داروها حساسیت دارند. هرکسی که نسبت به داروهای مشابه واکنش آلرژیک داشته است ، باید قبل از دریافت و مصرف به دندانپزشک خود اطلاع دهد.
کلیندامایسین
کلیندامایسین در برابر طیف وسیعی از باکتری های ایجاد کننده عفون موثر است. برخی از محققان کلیندامایسین را به عنوان داروی انتخابی برای درمان عفونت دندان توصیه می کنند. زیرا احتمال مقاومت باکتریایی در برابر این دارو نسبت به داروهای کلاس پنی سیلین کمتر است. دوز معمولی کلیندامایسین 300 میلی گرم یا 600 میلی گرم هر 8 ساعت است.
آزیترومایسین ( رایج ترین آنتی بیوتیک برای عفونت دندان)
آزیترومایسین داروی نسبتا قوی است که در برابر طیف گسترده ای از باکتری ها عمل کرده و رشد آنها را متوقف می کند. مصرف آزیترومایسین برای برخی از عفونت های دندانی می تواند مفید بوده و باعث کاهش عفونت شود. معمولاً چنانچه فردی به پنی سیلین حساسیت داشته باشد و یا به داروهای دیگر مانند کلیندامایسین پاسخ ندهد از آزیترومایسین برای عفونت دندان او استفاده می شود. دوز معمولی آزیترومایسین برای عفونت دندان 500 میلی گرم هر 24 ساعت به مدت 3 روز متوالی است.
مترونیدازول
مترونیدازول یک قرص چرک خشک کن قوی برای عفونت دندان است که پزشکان و دندانپزشکان از آن برای درمان تعدادی از عفونت ها استفاده می کنند. این دارو البته که ممکن است برای همه مناسب نباشد و معمولاً اولین انتخاب برای درمان عفونت نیست.
قرص مترونیدازول برای عفونت دندان، میبایست بر اساس دوز تجویز شده توسط دندانپزشک یا پزشک مصرف شود. بر این اساس اغلب دندانپزشکان معتقدند که 700 تا 750 میلی گرم هر 8 سااعت یک بار می تواند برای تسکین علائم مربوط به عفونت مناسب باشد.
از کجا بفهمیم که عفونت گسترش پیدا کرده است؟
اگر به جزء علائم ذکر شده در دهان و دندان، در مناطق دیگر بدن خودتات تب داشتید، ممکن است نشان دهنده پخش شدن عفونت باشد. در صورت گسترش عفونت به اطراف دندان آسیب دیده، ممکن است در بلع یا تنفس نیز مشکل داشته باشید. به خاطر داشته باشید که این امر نیاز به مراقبت های اضطراری دارد و باید در اولین فرصت پس از تشخیص به پزشک مراجعه کنید.
به طور کلی علائم زیر نشان دهنده سرایت عفونت دندان به بخش های دیگر بدن است:
- تب
- سردرد
- سرگیجه
- خستگی
- برافروختگی پوست
- عرق کردن
- لرز کردن
- تورم صورت، که می تواند باز کردن دهان، قورت دادن و تنفس صحیح را دشوار کند.
- تورم شدید و دردناک لثه
- کم آبی که منجر به تیره شدن ادرار و تکرر ادرار می شود
- افزایش ضربان قلب
- افزایش تعداد تنفس (25+ تنفس در دقیقه)
- افزایش دمای بدن
- درد معده، اسهال و یا استفراغ
آیا دندانی که دچار عفونت شده می تواند به سایر بخش های بدن آسیب بزند؟
اگر باکتری های ایجاد کننده عفونت و التهاب به مناطق دیگر بدن گسترش یافته و سرک بکشند، بله احتمال وارد شدن آسیب به سایر بخش های بدن نیز وجود دارد. یک دندان آلوده می تواند بدن شما را در صورت عدم درمان، تحت تأثیر قرار دهد.
اگر عفونت درپالپ به موقع درمان نشود می تواند به سپسیس تبدیل شود که نیاز فوری و اورژانسی به مراقبت پزشکی دارد.
چطور از بروز عفونت در دندان پیشگیری کنیم؟
روش های زیادی برای کاهش خطر عفونت پالپ وجود دارد. علاوه بر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور منظم و صد التبه به روش صحیح، باید سالانه دندان های خود را به کمک دندانپزشک جرم گیری کنید. جرم گیری دندان یکی از روش های توصیه شده برای از بین بردن پلاک دندانی و پیشگیری از عفونت دندان است.
به جز موارد ذکر شده، عوض کردن به موقع مسواک، استفاده از خمیر دنان مناسب، فلوراید تراپی، کاهش مصرف مواد غذایی شیرین و آن هایی که برای دندان ها مضر هستند از دیگر روش های پیشگیری از پالپیت هستند.
پاسخ به سوالات رایج
در صورت عدم درمان موارد زیر مهم ترین عوارض عفونت هستند:
– از دست دادن دندان
– عفونت خون
– گسترش عفونت به بافت های نرم.
– گسترش عفونت به استخوان فک.
– انتشار عفونت به سایر نواحی بدن که می تواند باعث آبسه مغزی، التهاب در قلب، ذات الریه یا سایر عوارض – شود.
آلوده شدن پالپ دندان مساله ای نیست که بتوان آن را با درمان های خانگی درمان کرد. برای درمان این مشکل مستقیما مداخله پزشکی یا دندانپزشکی لازم است. روش های خانگی تنها به صورت موقت مساله را مدیریت می کنند و درمان قطعی به شمار نمی روند. خود درمانی با روش های خانگی و نادیده گرفتن روش های دندانپزشکی می تواند جان افراد را به خطر بی اندازد.
به ندرت چنین چیزی رخ می دهد. عفونت در هر صورت خطرناک است و باید به موقع درمان شود اما اگر درمانش به تعویق بی افتد ممکن است است به لثه و استخوان فک سرایت کرده و از آنجا از طریق خون به بخش های مختلف بدن سرایت کند. اگر چنین شود عفونت خطرناک تر شده و در موارد جدی و پیشرفته تر می تواند سبب مرگ نیز شود.